สะบั้น

1) v. rupture

def.:

แยกออกจากกันอย่างเด็ดขาด

related: be broken off, be cut off, break, snap, be cut asunder syn.: แยกออก, ขาด, ขาดสะบั้น sample:

ความสัมพันธ์ระหว่างประเทศไทยกับญี่ปุ่นได้ขาดสะบั้นลงแล้ว

2) adv. wildly

related: extremely

syn.: มาก, แรงมาก, หนัก sample:

เขาเล่นดนตรีได้มันสะบั้นหั่นแหลกเลย